avanqard — <fr.> Ön dəstə, qabaqcıl dəstə; pişdar. // məc. Hər hansı bir ictimai qrupun, sinfin kütləni öz arxasınca aparan qabaqcıl hissəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ictimaiyyət — is. <ər.> Cəmiyyətin qabaqcıl dairələri, qabaqcıl hissəsi. Elmi ictimaiyyət. İctimaiyyətin fikri. İctimaiyyətin diqqətini cəlb etmək. // Ümumiyyətlə, cəmiyyət. Demək, bu məsələ əxlaq və ictimaiyyət ilə əlaqədardır. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ideyalı — sif. Qabaqcıl ideyası olan, bu ideyalar uğrunda mübarizə edən, bunları təbliğ edən, yayan. Yüksək ideyalı əsərlər. – İstər «Əhvalatlar», istərsə «Poçt qutusu» dərin ideyalı, yüksək sənət əsərləridir. M. İ.. // Qabaqcıl ideyalar uğrunda mübarizə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mütərəqqi — sif. <ər.> 1. Siyasi, ictimai və iqtisadi cəhətdən qabaqcıl, ictimai inkişafa kömək edən; qabaqcıl. Mütərəqqi bəşəriyyət. – <Həkim> bu işlərə qarışmasa da çox fikriaçıq və mütərəqqi bir şəxsdir. M. İ.. 2. Getdikcə artan, mütənasib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silahlanmaq — f. 1. Özünü silahla təmin etmək, özü üçün silah tədarük etmək, silahlı hala gəlmək; yaraqlanmaq. <Kəndli Sultan ağaya:> . . Əgər bizə mərhəmət eyləsən və izin versən, bu saat atlara minib, silahlanıb karvanın qabağını kəsərik. C. M.. Onun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübariz — ə. 1) qabaqcıl, mütərəqqi ideya uğrunda çalışan; bir şeyə nail olmaq üçün səy edən; 2) oyunda, yarışda qalib gələn; 3) mübarizəyə çağıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müqəddəm — ə. 1) əvvəl, qabaq, qabaqkı; 2) qabaqda gedən, öndə olan; 3) irəli sürülən, təklif olunan; 4) başçı, rəhbər, rəis; 5) sələf; 6) avanqard, qabaqcıl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəcəddid — ə. 1) qabaqcıl; 2) bərpa olunmuş, yerinə düzəldilmiş, yenidən qurulmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pişgam — f. 1) irəlidə addım atan, qabaqda gedən; 2) qabaqcıl, öncül … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pişrov — f. 1) irəlidə gedən; qabaqcıl; 2) pəhləvanların güləşmədən əvvəl oxuduqları sözlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti